سارا خدایاری - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
همایون فرهادیان - استادیار ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
حسن صدیقی - دانشیاریار ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

امروزه بیکاری بیش از پیش به منزله ی توسعه ی ناکافی در کشورهای جهان سوم مطرح شده است. در این بین، مشاغل خانگی راهکار مهمی برای ایجاد اشتغال و درآمد محسوب می گردند. اما شناخت کافی در زمینه آثار و نتیج اجرای این گونه طرح ها در جوامع روستایی وجود ندارد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش و اثرات طرح های آموزش مشاغل خانگی در توسعه و معیشت پایدار روستایی انجام گرفت. روش پژوهش مورد استفاده پژوهش حاضر به روش مروری و با بهره گیری از مطالعات پیشین در زمینه نقش و اثرات طرح های آموزش مشاغل خانگی در توسعه و معیشت پایدار روستایی انجام گرفت. در این راستا، برایگردآوری اطلاعات جهت تدوین هدف پژوهش، تبیین روش پژوهش و مرور پیشینه پژوهش از روش اسنادی بهره گرفته شد. لذا، از مقاله ها اینترنتی، مجله ها، کتاب ها، گزارش ها، پایان نامه ها و رساله های علمی در زمینه های مرتبط با عنوان مقاله استفاده گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که به طور خلاصه این اثرات را درقالب اثرات اثرات اقتصادی ( افزایش پسانداز و تمکین مالی)، اثرات اجتماعی یا تأثیرات بر محیط اجتماعی ( مانند تقویت شبکه های اجتماعی- ارتباطی) و اثرات چالشی ( مانند عدم حمایت های دولتی و نبود بازار برای فروش محصولات) خلاصه نمود. این اثرات سه گانه به نظر می رسد که از مهمترین اثرات طرح های آموزش مشاغل خانگی باشد که معیشت پایدار آنان را تحث تأثیر قرار می دهد. اما از طرف دیگر، به نظر می رسد که ویژگی های فردی و حرفه ای کشاورزان مانند جنسیت، میزان درآمد ماهانه و ... از مهمترین عواملی هستند که طرح های آموزش مشاغل خانگی رقم می زنند. در این راستا، پیشنهاد می شود که برای ایجاد یک دید منطقی تر در زمینه اثرات این طرح ها، بر روی پژوهش های علمی بیشتر در این زمینه تأکید زیادی شود.

طرح های آموزش مشاغل خانگی، توسعه روستایی، معیشت پایدار