لیلا صفایی فخری - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهرا

دگرگونی های اجتماعی، فناوری های پرشتاب و چالش زا، تکوین رسالت های جدید در سازمان ها، ضرورت انعطاف پذیری و آمادگی برای رویارویی با شرایط جدید امری اجتناب ناپذیر ساخته است. فرهنگ یک سازمان مینیاتوری از فرایندهای کلان فرهنگی محیط سازمان است که باظهور مقوله هایی مانند فناوری اطلاعات و ارتباطات، پدیده جهانی شدن و چگونگی برخورد آن، دگرگونی های جمعیت شناختی، آموزش مداوم، انفجار دانش، بحران های اخلاقی، سازمان یادگیرنده و رشد فزاینده دانش، توجه به کیفیت و اثر بخشی در سازمان ها ضرورت بسترسازی مناسب در فرهنگ سازمانی خلاق را در همه سطوح سازمانی ایجاد می نماید. فرهنگ سازمانی باید بتواند عامل بقای سازمان و زمینه رشد سازمانی را در جهت جهانی شدن فراهم نماید. بدون داشتن یک فرهنگ سازمانی اثر بخش نمی توان انتظار فعالیت های نوآورانه داشت. نوآوری در واقع، تغییر و انطباق سرمایه های فکری، یادگیری و خلاقیت در زمینه محیط متغیر است که زمینه مناسب برای رشد فرهنگ کارآفرینی را فراهم می سازد که از سطوح بالای خطر پذیری، پویایی و خلاقیت، واکنش به تغییرات محیطی، ایجاد تغییر، انعطاف پذیری و آزادی در سازمان برخوردار می باشد. در این مقاله سعی بر آن شده است تا در ابتدا به بحث فرهنگ سازمانی در دوره پست مدرن، سپس به بررسی فرهنگ های نوآوری، اشتراک دانش، سازمان یادگیرنده و کارآفرینی سازمانی در دوره پست مدرن، سپس به بررسی فرهنگ های نوآوری، اشتراک دانش، سازمان یادگیرنده و کارآفرینی پرداخته شود تا در زمانی که جهانی برای اندیشیدن و دنیایی برای عمل وجود دارد سازمان ها بتوانند بگونه ای موثر عمل نمایند.

فرهنگ سازمانی، فرهنگی کارآفرینی، فرهنگ نوآوری، فرهنگ اشتراک دانش و سازمان یادگیرنده