صمد دهقان

اکثر کاربردهای شبکه های اقتضایی بی سیم متکی به شناخت کافی از موقعیت های جغرافیایی گره ها می باشد. اگرچه در همه ی سیستم های محلی میزان خطا در موقعیت های محاسبه شده ذاتی است که می تواند دربردارنده ی صحت و بازده کاربردها وپروتکل های وابسته به موقعیت می باشد. ما طرحی را پیشنهاد می دهیم که در آن گره ها به تخمین مقدار خطای موجود در موقعیت های مشتق شده با احتمال خاص بپردازند. واریانس خطای موقعیت با تابعی براساس پائین ترین باند نظری محاسبه شده بر روی واریانس تخمین گر مدل سازی شد که با تابع باند پائین کرامر- رائو لور باند داده شد. روش های احتمالاتی سپس از این مدل واریانس برای تخمین باندهای بالایی در خطای موقعیت استفاده کردند که بطور موضعی توسط ابزارهای بی سیم محاسبه شدند. بهترین تناسب بین مدل و واریانس خطای موقعیت واقعی با روش زمان انتشار (TOA) با تخمین گر حداقل مربعات در شبیه سازی های موضعی مکرر تعیین شدند. بعد از این امر، تخمین ها را می توان در طرح ها بسته به مکان بکار برد تا به بهبود قدرت آنها در خطای موضعی بپردازیم.

شبکه بی سیم، ارزیابی خطا، موقعیت یابی