پوریا نجاتی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
سعید خوش نیت - استادیار، گروه معماری، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران

توسعه پایدار عبارت از ایجاد تعادل میان توسعه و حفاظت از محیط زیست با توجه به جنبه های اقتصادی و اجتماعی است. در حقیقت توسعه پایدار در گرو رفاه اجتماعی است و بدون توجه به مسائل جامعه و نگاه جامعه محور مدیریت محیط زیست و منابع طبیعی امکان پذیر نخواهد بود. اکوتوریسم یا توریسم اکولوژیکی یک شکل از توریسم یا گردشگری پایدار است که به اکولوژی یا بوم شناسی توجه دارد. اکوتوریسم سفر مسئولانه به مناطق طبیعی و طبیعت است که باعث حفظ محیط زیست و فراهم آوردن رفاه برای افراد محلی است. در واقع اکوتوریسم به عنوان یک فعالیت مناسب و مستمر می تواند در بهبود وضعیت زیستی و معیشتی مردم بومی و جوامع محلی حاشیه اکوسیستم های حائز اهمیت نقش داشته و از نظر اکولوژیکی باعث کاهش فشار بر منابع طبیعی گردد. کاهش فشارهای اکولوژیکی بر منابع طبیعی، حفاظت از تعادل اکولوژیک، همکاری و مشارکت مردم بومی و جوامع محلی حاشیه مناطق حائز اهمیت زیست محیطی و افزایش سطح آگاهی ها و تبادل اطلاعات بین مردم بومی و جوامع محلی و مناطق شهری می تواند تضمین کننده فعالیت های اکوتوریسم پایدار و رسیدن به توسعه پایدار در محیط زیست و منابع طبیعی باشد. در نتیجه هدف فعالیت های اکوتوریسم باید افزایش سطح درآمدهای مستقیم و غیر مستقیم برای حفاظت از منابع طبیعی و دستیابی به توسعه پایدار باشد. هدف از این مقاله معرفی اکوتوریسم و نقش فعالیت های اکوتوریسم در توسعه پایدار محیط زیست و منابع طبیعی است.

توسعه پایدار، اکوتوریسم، محیط زیست، گردشگری