حسین مهدیان - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگآه آزاد اسلامی واحد ساری
پروین فرزانگی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگآه آزاد اسلامی واحد ساری
علی صالحی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگآه آزاد اسلامی واحد ساری

مقدمه و هدف: از آنجایی که انجام فعالیت های حرکتی و شرکت در رقابت های ورزشی با توجه به شدت و مدت آن ارتباط مستقیم به توانایی ورزشکار دارد، بررسی علل و عوامل مؤثر بر توانایی ورزشکار مورد توجه محققان قرار گرفته است.هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر سه نوع تمرینات هوازی، بی هوازی، ترکیبی(هوازی، بی هوازی) بر سطوح فریتین، کشتی گیران نخبه استان مازندران پس از تمرین بود.مواد و روش ها:تعداد 32 کشتی گیر نخبه تمرین کرده، میانگین توده بدن و سن آزمودنی ها به ترتیب 10±70 کیلو گرم و 3±20 سال انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین هوازی،تمرین بی هوازی ،تمرینات ترکیبی و گروه کنترل تقسیم شده اند.نمونه خون از ورید آنتی کوبیتال به مقدار cc7 در 8 مرحله ،اولین و آخرین روز تمرین به ترتیب قبل از تمرین، بلافاصله، 3 ساعت و 24 ساعت پس از تمرین جهت تعیین سطوح فریتین انجام شد.برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمون T مستقل و آزمون ANOVA در سطح معنا داری (0/05≥P ) با کمک نرم افزار spss18 استفاده گردید.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس بر میزان فریتین در 8 مرحله خون گیری در گروه های چهار گانه (هوازی، بی هوازی، ترکیبی، کنترل) نشان داد: سه جلسه تمرین هوازی، بی هوازی، ترکیبی بر سطوح فریتین،تأثیر معنی داری ندارد (0/05≥P ). همچنین بین 4 گروه در میزان فریتین،تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری:احتمالاً تمرینات هوازی، ترکیبی، بی هوازی روی فریتین بدن کشتی گیران نخبه اثر سویی ندارد.

فریتین، تمرینات هوازی، تمرینات بی هوازی، تمرینات ترکیبی، کشتی گیران