ایمان رمضانی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
منوچهر بهرویان - استادیار گروه مهندسی عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

تن سبک که وزن مخصوص آن به طور محسوسی کمتر از وزن مخصوص بتنی که از سنگدانه های طبیعی یا شکسته ساخته شده اند، می تواند جایگزین مناسبی برای بتن های معمولی باشد که دارای چگالی در حدود 2200 تا 2400 کیلوگرم بر متر مکعب بوده و درنتیجه وزن مرده قطعات آن زیاد خواهد بود، در حالیکه به کار بردن بتن سبک با چگالی 1400 تا 1900 کیلوگرم بر متر مکعب و حداقل مقاومت فشاری 17 مگا پاسگال باعث کاهش بار مرده ساختمان، کاهش نیروهای جانبی وارده بر سازه و ابعاد عناصر سازه ای خواهد شد. هدف از تحقیق حاضر تعیین طرح مخلوط بهینه بتن سبک حاوی پومیس با حداقل وزن مخصوص و مقاومت فشاری قابل قبول می باشد. برای این منظورروش تاگوچی با چهار پارامتر متغییر نسبت آب به سیمان، نسبت درشت دانه به ریزدانه پومیس، عیار سیمان، نسبت میکروسیلیس به سیمان مورد استفاده قرار گرفته است. براساس روش تاگوچی چهار پارامتر موثر در چهار سطح ترکیبی اورتوگول L18 به کار رفته است. پس از اجرایی نمودن، آزمایش فشاری بر روی بتن سخت شده در سنین 14،7و28روزه انجام شد نتایج به دست آمده حاکی از آن است که استفاده از پومیس در بتن سبک علیرغم کاهش وزن مخصوص، حداقل مقاومت فشاری به دست خواهد آمد و نیز این پژوهش نشان داد که از روش تاگوچی میتوان جهت بهینه سازی طرح اختلاط بتن سبک حاوی پومیس استفاده کرد و به نتایج قابل اطمینانی رسید.

بتن سبک، بتن سازه ای، مواد افزودنی، سبکدانه پومیس، روش تاگوچی