سید محمد نیک آیین - کارشناس ارشد سازه، دفتر مهندسی و نظارت تاسیسات زیربنایی، راه آهن جمهوری اسلامی ایران
زهرا قمری مجد - کارشناس ارشد راه و ترابری، اداره کل خدمات ایستگاهی، راه آهن جمهوری اسلامی ایران

با گسترش آلودگی های زیست محیطی ایجاد شده توسط وسایط حمل و نقل در شهرها، راه آهن به دلیل ایجاد آلودگی آب و هوایی و زمینی کمتر( به دلیل سطح اشغال کمتر زمین) به عنوان یکی از شقوق حمل و نقلی سازگار با محیط زیست شناخته شده است. امروزه، در کشورهای پیشرفته دنیا، علاوه بر گسترش حمل و نقل ریلی در جهت کاهش هرچه بیشتر آلودگی، با ارائه راهکارهایی از این سیستم به عنوان زیرساختی برای دفع آلودگی های بوجود آمده از سایر شیوه های حمل و نقلی (جاده ای و هوایی) استفاده می نمایند. یکی از این راهکارها استفاده از سیستم های راه آهنی است که از پوشش گیاهی در حاشیه خود بهرمند هستند که علاوه بر افزایش میزان جذابیت منظر، کاهش آلودگی صوتیو زیست محیطی به انتشار و تولید مثل گیاهان و حیوانات کمک شایانی می کنند . در این مقاله با مطالعه موردی چند شهر شاخص اروپایی به استخراج شاخصه های کلیدی پیاده سازی این سیستم ها پرداخته و میزان اثربخشی زیست محیطی آن مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی ها نشان می دهد استفاده از این سیستم ها در کشور های اروپایی منجر بهکاهش 05 درصدی انواع آلودگی ها به ازای تعداد مسافرین تا سال 2030 خواهد شد

محیط زیست، شهرسازی ریل پایه، آلودگی، زیرساخت سبز