علینقی کمال خرازی - استاد گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
عباس بازرگان - استاد گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
فاطمه نارنجی ثانی - دانش آموخته دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
زینب السادات مصطفوی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی دانشگاه تهران، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین میزان انواع تعامل دانشجویان گروه فنی مهندسی مؤسسه آموزش عالی مهر البرزبا عملکرد تحصیلی آنها است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان زن و مرد دانشکده فنی مهندسی این دانشگاه و روشنمونه گیری به روش نمونه گیری تصادفی ساده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن را استادان وخبرگان یادگیری الکترونیکی تأیید کرده اند و پایایی آن به وسیله آلفای کرانباخ تأیید شده است، همچنین معدل دانشجویان به عنوانشاخص عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های T دو گروه مستقل و همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. نتایج مربوط به بررسی پرسش های پژوهش نشان داد که میانگین به دست آمده برای انواع تعامل دردوره های یادگیری الکترونیکی مهر البرز 2/94بود، که نشان دهنده این است که انواع تعامل در این دانشگاه در سطح نسبتاً مطلوب قراردارد، همچنین بین تمام مؤلفه ه ای تعامل و عملکرد تحصیلی همبستگی مثبت و معناداری در سطح 0/05 وجود داشت؛ ضریب همبستگی تعامل دانشجو با محتوا و عملکرد تحصیلی 0/31، تعامل دانشجو با دانشجو 0/48، تعامل دانشجو با استاد 0/51 و تعامل دانشجو با دستیار 0/31 بود. مؤلفه هایی که بیشترین توان پیش بینی عملکرد تحصیلی را داشت تعامل دانشجو با استاد و تعامل دانشجو با دانشجو بود، علاوه بر آن بین میزان انواع مؤلفههای تعامل با اشتغال و جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد و فقط در مؤلفه تعاملدانشجو محتوا و دانشجو دستیار آموزشی با تجربه فناوری اطلاعات تفاوت معناداری وجود دارد؛ به عبارت دیگر، دانشجویانی که ازتجربه فناوری اطلاعات برخوردارند می توانند تعامل بیشتری با محتوا و دستیار آموزشی برقرار کنند.

یادگیری الکترونیکی، تعامل، فناوری آموزشی، محیط تعاملی، عملکرد تحصیلی