ژیلا زنگویی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشیار و استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
محمدرضا حسندخت - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشیار و استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
عبدالکریم کاشی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشیار و استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج

این پژوهش به منظور بررسی اثر دو غلظت اسپرمیدین ( 0/5 و 1 میکرو مولار) بر القای ماده زایی شش توده پیاز خوراکی بومی استان خراسان در محیط درون شیشه ای انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین درصد رویان زایی به ترتیب در محیط های کشت M2 و M5 به دست آمد. بیشترین (1/41) و کمترین (0/33) درصد رویان زایی به ترتیب متعلق به توده های روشناوند بیرجند و سفید نیشابور بود. بیشترین درصد باززایی (3/33) مربوط به توده آشخانه بجنورد در محیط کشت M2 بود. توده آشخانه بجنورد و توده درگز بیشترین و کمترین درصد بقای گیاه را داشتند ) به ترتیب 81/25 و 49/80 درصد). بنابراین، اسپرمیدین در دو غلظ 0/5 و 1 میکرومولار، بدون تنظیم کننده های رشد گیاهی دیگر، بر ماده زایی پیاز تأثیر مثبت نداشت و نبایستی جایگزین 2,4-D و BA شود. ترکیب اسپرمیدین با هورمون های دیگر رشدی می تواند سبب القای ماده زایی در پیاز شود.

اسپرمیدین، پیاز، کشت درون شیشه ای، ماده زایی