جعفر آقازاده - استادیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه محقق اردبیلی
فاطمه آهنگر ارجمندی - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ دانشگاه محقق اردبیلی

حکومت شاه عباس اول صفوی نه تنها از منظر سیاسی بلکه از لحاظ معماری و شهرسازی نیز یکی از درخشانترین دوران تاریخ ایران بعد از اسلام می باشد. این پادشاه در طول سلطنت خود (۹۹۶-۱۰۳۸ق) در راستای وظایف شاهان ایرانی اهتمام ویژه ای به عمران و آبادانی شهرها داشت و علاوه بر آن شهرهایی را نیز ساخت که یکی از معروفترین این شهرها شهر اشرف (بهشهر کنونی) است. این مقاله با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر اسناد و مدارک تاریخی به بررسی سیاست شهرسازی و عمران شاه عباس اول صفوی در شهر اشرف می پردازد. یافته ها نشان می دهد شاه عباس اول پس از برقرای امنیت در داخل کشور و مرزهای آن و با استفاده از ثروت انباشته شده در خزانه که آن نیز در سایه اقدامات این شاه بود، به ساخت و توسعه شهرها روی آورد. ایالت مازندران به ویژه اشرف به خاطر آب و هوای مطبوع و شکارگاه های مهم مورد توجه شاه عباس قرار گرفت و او در این شهر بناهای باشکوهی درآورد و آن را به یکی از اقامتگاههای خود تبدیل نمود.

شاه عباس اول، شهرسازی، اشرف، اقامتگاه