مجتبی ولی بیگی - استادیار مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بویین زهرا

الگوهای جدید توسعه مفهوم کیفیت زندگی و رفاه اجتماعی را در راس هرم توسعه قرار می دهند. با این حال این مفاهیم کار برنامه ریزان شهری را دشوارتر و پیچیده تر می سازد، چرا که باید مف اهیمی همچون بهسازی و ارتقا کیفیت محیط شهری را به گونه ایی عینی تر مشخص نمود و اجزای اساسی آن را معین و تعریف عملیاتی نمود. این امر نیازمند تدارک شاخص هایی برای ارزیابی و بهسازی کیفیت محیط شهری جهت تعیین اجزا و روابط این اجزا با یکدیگر و اندازه گیری و برنامه ریزی برای آن ها می باشد. این مقاله بررسی از مفاهیم کلیدی رهیافت جغرافیای اجتماعی در حوزه بهسازی کیفیت محیط شهری می باشد. مدل پنج بعدی ارایه شده توسط مایکل پاسیون که در جهت ارزیابی و بهسازی کیفیت کنونی و آینده محیط شهری و ارزیابی مفاهیم فضایی و سیاست های برنامه ریزی شهری توجه به آنها لازم می باشد، ارایه می شود و در نهایت یک مدل نیز جهت تشریح کاربرد چشم انداز پنج بعدی جغرافیای اجتماعی در جهان واقعی به کار گرفته می شود.

کیفیت محیط شهری، بهسازی، محرومیت اجتماعی، جغرافیای اجتماعی