میلاد اسدی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری
مهین نسترن - دانشیار گروه شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان

انقلاب صنعتی در اواسط قرن هجدهم در انگلستان با ایجاد نهاد های اداری، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در شهرها موجبجذب نیرو از روستاها به شهرها و به تبع آن افرایش تراکم در شهرها شد. با توجه به مشکلات و بی نظمی های به وجود آمده درشهرها، حقوق شهروندی بیشتر مورد توجه قرار گرفت. با پررنگ تر شدن مباحث حقوق شهروندی، توجه به تمام اقشار جامعه بهخصوص کودکان به عنوان یک شهروند، بیشتر مورد توجه برنامه ریزان و مدیران شهری قرار گرفته است و به دنبال آن شهرهایدوستدار کودک، به منظور ایجاد محیط مناسب برای سکونت و زیست کودکان، مطرح شدند. با توجه به اهمیت کودکان و ازطرفی،کم توجهی به خواست و نیاز آنها در کشور های شرقی از جمله ایران، شناخت شاخص های شهر دوستدار کودک برای دستیابیبه محیط های دوستدار کودک امری ضروی ومهم می باشد. به طور کلی می توان از جمله ویژگی های شهر دوستدار کودک بهدسترسی مقرون به صرفه تمام کودکان به خدمات پایه، اختیارات و توانایی های محلی، ایمنی و امنیت، آینده پایدار، توجه به کودکانکم توان، مشارکت کودکان و عدم تبعیض در کودکان اشاره کرد.

شهر دوستدار کودک، اصول شهر دوستدار کودک، حقوق شهروندی