ویدا وحیدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشگاه غیرانتفاعی راغب اصفهانی
سیدمحمدرضا داودی - نویسنده مسیول، استادیار، گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دهاقان

لجستیک معکوس یکی از مهمترین مسایل در حوزه زنجیره تامین است. امروزه لجستیک معکوس در شرکتها به عنوان یک فعالیت استراتژیک مطرح است. الزامات قانونی، مسیولیتهای اجتماعی، نگرانیهای زیستمحیطی، منافع اقتصادی و آگاهی مشتریان، تولیدکنندگان را نه تنها به تولید محصولات سازگار با محیط زیست، بلکه به پس گرفتن و جمعآوری محصولات برگشتی و استفاده شده وادار کرده است. مسایل بازاریابی، رقابتی و استراتژیکی و بهبود وفاداری مشتریان و فروشهای بعدی نیز از انگیزههای فعالیت در زمینه لجستیک معکوس هستند. جهت اجرای لجستیک معکوس در سازمانها موانعی وجود دارد که از اجرای لجستیک معکوس در سازمان جلوگیری میکند. هدف از این مقاله، اولویتبندی موانع اجرای لجستیک معکوس است. جامعه آماری این پژوهش، 30 نفر از متخصصان لجستیک معکوس شرکت فولاد مبارکه اصفهان است. روش پژوهش، توصیفی-پیمایشی میباشد که به صورت میدانی و مقطعی از مهر ماه 1394 انجام پذیرفت. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش AHP فازی استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که مانع مدیریتی در رتبه اول و پس از آن موانع استراتژیک و سازمانی به ترتیب در رتبههای دوم و سوم قرار دارند. مانع زیرساختاری نیز در رتبه آخر قرار دارد. از این رو، به مدیران سازمان پیشنهاد میگردد جهت اجرای لجستیک معکوس در سازمان به روابط میان این موانع توجه نمایند.

لجستیک معکوس، موانع، AHP فازی