محمد فرهمندنیا - عضو هیات علمی (مربی)، دانشکده عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مینودشت
محمدجواد معمار - دانشجوی دکتری، دانشکده عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
علی خیرالدین - استاد، دانشکده عمران، دانشگاه سمنان

در سال های اخیر، میل بشر به بلندمرتبه سازی موجب نوآوری در سیستم های سازه ای مختلف گردید. از آن جهت که بیشتر سازه های موجود باپلان های مستطیل و منظم احداث گردیده اند، رفتار ساختمان های با پلان غیر مستطیل نسبتا ناشناخته بوده و می بایست مورد مطالعه قرار گیرد. دراین مقاله رفتار اکثر سیستم های متداول سازه ای در ساختمان های بلند در پلان مثلثی که حالتی نامتقارن نسبت به پلان مستطیلی دارد، بررسیشده است. به این منظور یک سازه سی طبقه فولادی با پلان مثلث متساوی الاضلاع با وجه خارجی سی متر با سیستم های مختلف سازه ای از جملهلوله قابی، لوله در لوله، لوله دسته بندی شده، مهاربند بزرگ مقیاس، هسته مرکزی و کمربند خرپایی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشانمی دهد سیستم هسته مرکزی با کمربندی خرپایی کمترین تغییرمکان را در بین سیستم های مورد بررسی داراست و به طور موثر لنگر پای هسته راکاهش می دهد. سیستم هسته تنها برای مقابله با نیروهای جانبی کافی نیست. در سیستم لوله در لوله و لوله دسته بندی شده درصد جذب برشنیروی پایه در لوله پیرامونی بیشتر از لوله داخلی است.

ساختمان بلند، پلان مثلثی، مصالح فولادی، سیستم های سازه ای