حمید شادپوری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مدیریت ساخت، دانشگاه غیرانتفاعی البرز قزوین
ناصر شمس کیا - استادیار دانشکده مهندسی عمران و نقشه برداری، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین

تضمین توسعه پایدار هر کشور منوط به حفظ و استفاده بهینه از منابع محدود در آن کشور است. افزایش مقررات دولتی جهت اخذاستانداردهای زیست محیطی و تقاضای رو به رشد مصرف کنندگان برای عرضه محصولات سبز، موجب ظهور مفهوم مدیریت زنجیره تامینسبز یا GSCM شده است. اتخاذ استراتژی سرمایه گذاری در زمینه بهبود عملکرد زیست محیطی زنجیره تامین، مزایا و منافع زیادی ازجمله؛ صرفه جویی در منابع انرژی، کاهش آلاینده ها، کاهش ضایعات، ایجاد ارزش برای مشتریان و در نهایت ارتقای بهره وری را برای سازمان ها بههمراه خواهد داشت. در این تحقیق ابتدا با مطالعه و بررسی متون علمی و مراجع اطلاعاتی مختلف، اطلاعات لازم در مورد زنجیره تامینصنعت ساختمان و بویژه انبوه سازی، از طریق هم اندیشی با کارشناسان مربوطه تهیه گردید. با توجه به ادبیات تحقیق و مولفه های مدیریتزنجیره تامین سبزساختمان، به منظور کمک به اجرای بهره وری سبز در صنعت ساختمان و کاهش مصرف انرژی، تعدادی از عوامل و فرصتهای بهینه سازی و موانع انجام آن با رویکرد GSCM استخراج گردید و در شش شاخص دسته بندی شد. برای کنترل و نهایی شدن، به نظرخواهی خبرگان و کارشناسان در پروژه های انبوه سازی گذارده شده است. به منظور استفاده و بهره برداری، فرصت ها با دو روش متفاوتآماری اولویت بندی شدند. نتایج حاصل از تحلیل به ترتیب عبارتند از : 1-ایجاد سیستم های کنترلی یا ممیزی جهت رعایت استاندارد هایزیست محیطی 2-جانمایی صحیح تجهیزات مخصوصا جرثقیل ها در کارگاه 3-رعایت استاندارد های فنی و زیست محیطی در خرید مواد ومصالح 4-بهره گیری از انرژی های نو جهت تولید برق مصرفی 5-طراحی و اجرای دقیق سیستم عایق بندی نقاط مختلف ساختمانها 6-بکارگیری فناوری های نوین ساخت. در پایان با ارایه راهکارهایی سعی شده است گامی در جهت ارتقاء همزمان بهره وری و بهینه سازی انرژیبا توجه به ملاحظات زیست محیطی در صنعت انبوه سازی برداشته شود.

بهینه سازی ، مصرف انرژی ، انبوه سازی، زنجیره تامین سبز