محمد شمس - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشکده فنی، گروه مهندسی عمران گرایش مدیریت ساخت ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب
مهدی روانشادنیا - عضو هیات علمی دانشگاه علوم و تحقیقات، ، دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب

باتوجه به لغزنده بودن بسترهای لجنی و عدم پذیرش تراکم مناسب به علت وجود آب های سطحی و زیر سطحی در نزدیکی زمین، خاک حالتروانی و خمیری به خود می گیرد. احداث سازه در زمینهای لجنی که مقاومت کم و نشست زیاد دارند با مشکلات متعددی روبرو است. این مشکلات باافزایش عمق لایه لجنی نمود بیشتری پیدا می کند در این گونه زمین ها امکان اجرای اسکله های وزنی وجود نداشته و استفاده از اسکله شمع و عرشهاجتناب پذیر است. نظر به این که در این زمین ها رسیدن به لایه مقاوم امکان پذیر نموده و یا غیر اقتصادی است. در این تحقیق، روش فرایند تحلیلسلسله مراتبی (AHP) که مبتنی بر دانش کارشناسی است، برای انتخاب بهترین روش تحکیم بستر در زمین های لجنی واقع در مناطق جنوبی مورداستفاده قرار گرفت. این روش برای تصمیم گیری های چندمعیاره پیچیده، به منظور دستیابی به نتایج علمی و قابل قبول استفاده می شود. روشهای تحکیم بستر عبارتند از: شمع درجا، شمع های پیش ساخته، میکروپایل و روش پیش بارگذاری.ارزیابی روش های تحکیم بستر، بر اساس نتایج بررسی های صورت گرفته در زمین های لجنی مناطق جنوبی و همچنین استفاده از نظراتکارشناسی خبرگان، نخبگان ، کارشناسان خبره و متخصصان بخش ژیومکانیک مناطق جنوبی انجام شد. بدیهی است در تصمیم گیری برای هرروش تحکیم بستر، وزن و اهمیت نسبی معیارها با اطلاعات ارایه شده در این پژوهش متفاوت خواهد بود و لازم است ارزیابی بر اساس واقعیت های هرمنطقه که از این روش ها برای تحکیم بستر استفاده می کنند، صورت گیرد. در این پژوهش، معیارهای اصلی فنی و اقتصادی به همراه زیرمعیارهای مربوطه مورد توجه قرار گرفت. و ارزیابی بر اساس روش AHP صورت گرفت. بر این اساس روش تحکیم بستر، استفاده از شمع های پیشساخته در زمین های لجنی در اولویت اول و روش میکروپایل و شمع درجا و پیش بارگذاری، به ترتیب در اولویت های بعدی قرار گرفت.

تصمیم گیری چندمعیاره، فرایند تحلیل سلسله مراتبی، روش های تحکیم بستر، بستر های لجنی