امیرمسعود فریدی زاد - عضو هیات علمی گروه طراحی صنعتی دانشگاه هنر اصفهان

تحلیل و نقد حوزه آموزش یکی از حیطه هایی است که علی رغم اهمیت بالای آن در پیشرفت یک کشور، توجه لازمی را از طرف متولیان امر و پژوهشگران کشورمان دریافت نمیکند و این موضوع یک جمود و توسعه کند را در سیستم آموزشی باعث گردیده است. دیزاین به عنوان یک حوزه بینارشته ای در میان هنر، مهندسی و علوم انسانی، نیازمند الگوهای آموزشی ویژه ای است. الگوهایی که علاوه بر پشتیبانی از روش های معمول تحقیق و حل مسیله، ابزارهای منحصر به فردی را برای دست یابی به راه حل های نوآورانه و خلاق مورد هدف دیزاین امکانپذیر سازند. این مفاله با بررسی اصول کلیدی مورد آموزش به دانشجویان طراحی صنعتی سعی بر تشریح این ویژگیها و به جهت انتقال به دیگر حوزههای آموزش دارد. در این میان چند موضوع کلیدی در ارتباط با تعریف مسیله، درک نیازمندی های مخاطب، تولید راه حل و ارزیابی و بازخورد گرفتن از ایده ها مورد اشاره قرار گرفت و همراه با تشریح هریک دلایل ضرورت انتقال این موضوع به همراه ویژگیهای آموزشی آنها برشمر ده شد. جمع بندی نتایج از امکان کاربندی این روش ها برای حوزههایی از تعلیم که نیازمند نوآوری در تعریف و حل مسیله هستند، حکایت دارد. تلاش دانشجویان دیگر رشته ها برای درک و استفاده این مهارت ها خصوصا در مواجهه با صورت مسیله هایی با ساختار مبهم توصیه میشود.

آموزش، دانشجویان، دیزاین، تفکر طراحی