احسان صدیق - گروه معماری،واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران،
محمد مهدی باغبانی - گروه معماری،واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران،
امین ترک - گروه معماری،واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران،
باقر کریمی - استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، گروه معماری، بوشهر، ایران

هدف از این پژوهش بررسی ابعاد زمینه گرایی در شهر بوشهر با توجه به الگو های زمینه گرایی است. همواره در آفرینش یک نظریه معماری معیارهای متفاوتی وجود دارد. آن چه بیشترین تاثیر را در ارزش های کیفی یک اثر دارد توجه به جنبه های زیبایی شناسی پروژه است. اینطور به نظر می رسد که جنبه های متفاوتی از زیبایی شناسی قابل بررسی و تامل باشند که از آن جمله می توان به کیفیت های شکل شناسی و ترکیب حجمی، ارزش های تاریخی، مفاهیم فرهنگی و اجتماعی و ... اشاره نمود. روش انجام تحقیق در این پژوهش روش توصیفی تحلیلی می باشد،و در ابتدا معماری زمینه گرا مورد بررسی قرار گرفته و سپس به تحلیل الگوهای معماری زمینه گرا در شهر بوشهر پرداخته شده است. به نظر می رسد که مسیله زمینه گرایی تنها محدود به زمینه های تاریخی، کالبدی نمی باشد. بلکه معیارهایی همچون فرهنگی و اجتماعی و اقلیمی و... در آن بسیار تاثیر گذار می باشند. می توان این طور نتیجه گرفت که بیشترین دیدگاه های نظری و نیز آثاری که در راستای آن نظریه ها شکل گرفته اند در ارتباط با نیازهای زمینه و تلاشی در جهت پاسخگویی به آن ها بوده است، که شهر تاریخی بوشهر هم از این قاعده مستثنی نمی باشد

زمینه گرایی، الگوهای معماری، بستر طراحی، معماری زمینه گرا، بافت قدیم بوشهر