مونا افتخاردادخواه - آزمایشگاه تحقیقاتی دینامیک سیالات محاسباتی، دانشکده مهندسی شیمی، د
سید حسن هاشم آبادی

در این مقاله با در نظر گرفتن فرض بیضوی بودن حباب ها و قطرات به منظور نزدیک شدن فیزیک فرض شده به فیزیک واقعی آنها، شدت تخلیه فیلم مایع نازک بین حباب گازی و قطره آبگریز نفتی بر مبنای حل تحلیلی معادله ناویر- استوکس و در نظر گرفتن هندسه خاص فیلم مایع و شرایط مرزی بین دو سطح تماس، بدست آمده است. این مدل در مقایسه با سایر مدل های ارائه شده بسیار انعطاف پذیر بوده و توانایی بسیار خوبی در محاسبه زمان القا برای حالت های متفاوت نحوه نزدیک شدن حباب ها و قطرات به یکدیگر دارد. به منظور مدلسازی، پنج حالت متفاوت با توجه به نسبت قطرهای حباب و قطره در نظر گرفته شده است و در هر حالت اثر تغییر شکل حباب و قطره روی زمان القا مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به نتایج بدست آمده مشاهده می شود که در تمامی حالات فرض شده، با کاهش نسبت قطر بزرگ به قطر کوچک حباب، برای یک نمونه نفتی مشخص زمان القای کمتر و در نتیجه بازده بیشتر برای فرآیند شناورسازی حاصل می شود. علاوه براین مشاهده می شود با افزایش اندازه حباب و قطره زمان القا افزایش یافته و درنتیجه بازده واحد شناورسازی کاهش می یابد.

شناورسازی توسط گاز ، زمان القا ، به هم پیوستن حباب و قطره، تخلیه فیلم مایع نازک