ماندانا رهنما عراقی - دانشجوی کارشناسی ارشد رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
حمیدرضا طاهری - استاد، گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
علیرضا صابری - استادیار، گروه رفتار حرکتی دانشکده علوم ورزشی ، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

فعالیت های انسان از جمله ایستادن ، پریدن، جهیدن و... نیاز به تعادل دارد از جمله عوامل موثر در برقراری تعادل بینایی، حس عمقی و وستیبولار می باشد توجه به عنوان یکی از عوامل اثرگذار بر تعادل در پژوهش ها بررسی شده است . در تحقیق حاضر به بررسی دستورالعمل کانون توجه بیرونی بر افرادی بدون مشکل بینایی و افراد با محدودیت بینایی به عنوان یکی از عوامل موثر بر انواع تعادل پرداخته شده است. در این مطالعه از 10 کودک بینا، 10 کودک کم بینا و 10 کودک نابینا استفاده گردید و در دو نوبت با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس در آزممایشگاه یکبار بدوون دستورالعمل توجهی و بار دوم با دستورالعمل کانون توجه بیرونی و هدفی در فاصله 6 متری جهت کودکان بینا و کم بینا و توضیح کلامی به کودکان نابینا در خصوص شنیدن احتمالی صدای بوق، که در هر نوبت سه کوشش 20 ثانیه ای با 15 ثانیه استراحت بین هر کوشش انجام شد. نتایج تی همبسته نشان داد دستورالعمل کانون توجه بیرونی در گروه بینا بر تعادل پویا (p=0/000) و ایستا (p=0/00) موثر، ایستا (p=0/304) بی تاثیر می باشد و در تحلیل واریانس یک طرفه آنووا مقایسه تعادل پویای سه گروه (p=0/802) و تعادل ایستای سه گروه (p=0/809) با دستورالعمل کانون توجه بیرونی تفاوتی نداشت. تعادل پویا و ایستا در کودکان بینا و پویا در کم بینا با توجه بیرونی بهتر می گردد و تعادل ایستا و پویای نابینا و ایستای کم بینا تاثیر نمی پذیر و مقایسه سه گروه در دو نوع تعادل تفاوتی مشاهده نشد.

کم بینا، نابینا، کانون توجه بیرونی