لیلا کرمی - دانشگاه شیراز/ دانشکده هنر و معماری
علی سلطانی - دانشگاه شیراز/ دانشکده هنر و معماری
خلیل حاجی پور - دانشگاه شیراز/ دانشکده هنر و معماری

امروزه جوامع بشری با مسیلهی بزرگ افزایش شدید نسبت جمعیت سالمندان به کل جمعیت روبهرو هستند. سالمندان به دلیل موقعیت سنی و اجتماعی و برخورداری از اوقات فراغت بیشتر و به خصوص لزوم فعالیت های جسمانی منظم و مداوم مانند پیادهروی، زمان بیشتری از اوقات خود را در فضاهای شهری و پارکها سپر ی می-کنند در نتیجه امکان استفاده آنها از پارکهای شهری بیشتر از دیگر اقشار جامعه است. یکی از معیارها ی ارزیابی کیفی سنجش فضا حضور گروههای اجتماعی ویژه است، سالمندان نیز جزیی از این گروه هستند که با حضور خود م ی توانند موجب پا یداری و سرزندگیفضاهای شهری و در نتیجه ارتقاء کیفیت آنها شوند.هدف پژوهش حاضر ارزیابی وضعیت پارکهای عمومی شهر شیراز به منظور تبدیل شدن به محیط شهری دوستدار و مناسب سالمند از منظر شاخصهای کیفیت فضاهای شهری میباشد. بدین منظور به بررسی 4 پارک در مقیاس محله ای و فرامحله ای در سه منطقه مختلف شهر شیراز پرداختیم. روش تحقیق این پژوهش بر اساس ماهیت و هدف از جمله تحقیقات توصیفی- تحلیلی و نوع آن کاربردی است. در این مقاله پس از بررسی مبانی نظری به انجام تحقیقات میدانی در پارکهای فرامحلهای خلدبرین و هاشمی و دو پارک محلهای فضیلت و قدوسی و تکمیل 400 پرسشنامه توسط افراد سالمند پرداختیم. به منظور مشخص شدن وضعیت این متغیرها داخل پارکهای شهر شیراز از آزمون t استفاده شده است . نتایج حاکی از این است که پارک های عمومی شیراز از نظر سالمندان در وضعیت نسبتا0 متوسطی قرار دارد. در آخر به ارایه راهکارهایی در زمینه مناسب سازی پارکهای شهری جهت حضور بیشتر سالمندان در این فضاها میپردازیم.

سالمند- پارک عمومی شهری- مناسب سازی- مولفه کیفیت فضایی