فاطمه ربانی نژاد - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
پریا اکبری - استادیار گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران

تحقیق حاضر بهمنظور بررسی اثر سطوح غذایی آستاگزانتین بر عملکرد تولید و مقاومت در برابر استرس تراکم ماهی طلال صورت گرفتت دراین مطالعه، تعداد 120 قطعه ماهی طلال با میانگین وزنی g01 / 0 ± 14 / 7 در یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار آزمایشی و 3 تکرار )با تعداد 10قطعه در هر تکرار( که شامل تیمار آزمایشی شاهد )بدون استفاده از آستاگزانتین( و در تیمارهای آزمایشی 2 ، 3 و 4 میزان استفاده از این مکملبه ترتیب mg/kg 50 ، 100 و 150 غذا بود مورداستفاده قرار گرفتند بعد از 60 روز تغذیه، هر تیمار در معرض استرس تراکم به مدت 24 ساعت قرار گرفت نتایج حاصله نشان داد که 24 ساعت بعد از شروع استرس تراکم، افزایش معنیداری در میزان پتروتیین تتام و فعالیتت لیتزوزیم وکاهش معنیداری در فعالیت آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانستفراز ) بته استتننا ی تیمتار 4 ( در تیمارهتای حتاویآستاگزانتین در مقایسه با تیمار کنترل مشاهده شد ) 05 / 0 > P ) 24 ساعت بعد از شروع استرس تراکم، کمترین میزان کورتیزول و گلوکز در تیمار 3 مشاهده شد که با تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشت ) 05 / 0 > P ( بالاترین وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، شاخص وضعیت و غذای دریافتی و کمترین ضریب تبدیل غذا در تیمار 2 و 3 مشاهده شد که با تیمار شاهد دارای تفاوت معنیدار بود ) 05 / 0 > P ( درمجموع بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن mg/kg 100 مکمل غذایی آستاگزانتین به جیره غذایی ماهی طلال بهمنظور بهبود شاخص های رشد و مقاومت در برابر استترس پیشنهاد می شود

ماهی طلال، آستاگزانتین، استرس، آلانین آمینو ترانسفراز، کورتیزول