علیرضا عباسی سمنانی - استادیاردانشگاه
رقیه گل وری - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری
نسرین گنجی - کارشناس ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری
سکینه چیتگر - کارشناس ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری

گردشگری از صنایع پایه در عرصه ی جهانی است که یکی از بسترهای اصلی در توسعه ی آن نواحی ساحلی هستند. توجه به پایداری محیط در گردشگری ساحلی امری مهم و اجتناب ناپذیر است. چرا که بی توجهی به این امر می تواند برهم زننده ینظم اکولوژیک و نیز شرایط اقتصادی و اجتماعی منطقه باشد.به دنبال افزایش جمعیت و فشار بر روی منابع طبیعی، مسیله گردشگری نیز اثرات نامطلوبی بر محیط زیست برجای می گذارد. مسایلی از قبیل فرسایش خاک، تغییرات خط ساحلی، نابودی زیستگاه های ساحلی، خشک شدگی یا آلودگی آب های زیرزمینی و به خطر افتادن بهداشت و سلامتی ناشی از شبکه هایناکافی دفع زباله و فاضلاب، جوامع انسانی را تهدید می کند. اما بهترین راه برای حل این مشکلات، توسعه پایدار گردشگری می باشد. توسعه پایدار گردشگری به عنوان رهنمونی برای مدیریت کلیه منابع قلمداد می شود. به طریقی که بتوان نیازهایاقتصادی و اجتماعی را برآورده ساخت و همگنی فرهنگی و سیستم های حفاظت زندگی را همراه با افزایش عدالت و مساوات در توسعه، بهبود کیفیت زندگی جوامع و بوجود آوردن کیفیت برتر محیط زیست ایجاد کرد. بنابراین بهبود مدیریت زیست محیطی تسهیلات گردشگری برای کاهش آسیب های آن گام اول جهت نیل به اهداف توسعه پایدار گردشگری می باشد. بهدنبال افزایش جمعیت و فشار بر روی محیط زیست، مسیله گردشگری اثرات نامطلوبی بر نواحی ساحلی برجای گذاشته است. بهبود مدیریت زیست محیطی تسهیلات گردشگری برای کاهش آسیب های آن گام اول جهت نیل به اهداف توسعه پایدار گردشگری می باشد.

گردشگری ،توسعه پایدار،توسعه گردشگری،تهدیدات زیست محیطی، مدیریت شهری