سیدخلیل سیدعلی پور - استادیارجغرافیا وعضوهیات علمی پژوهشگاه علوم انتظامی ومطالعات اجتماعی

استان گیلان با داشتن 270 کیلومتر مرز ساحلی با ذخایر غنی از منابع طبیعی ارزشمند،اکوسیستمهای مولد و حساس دارای ظرفیت بالایی از نظر توسعه گردشگری است و هر ساله مسافران و گردشگران زیادی را بسوی خود فرا می خواند. منطقه ساحلی؛فصل مشترک زمین و دریاست و خط ساحلی، نوار مرزی بین خشکی و آب است.به دنبال افزایش جمعیت و فشار بر روی محیط زیست، مسیله گردشگری اثرات نامطلوبی بر نواحی ساحلی برجای گذاشته است، بهبود مدیریت زیست محیطی تسهیلاتگردشگری برای کاهش آسیبهای آن گام نخست برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار گردشگری است.مناطق ساحلی از پربارترین و پویا ترین نقاط و بستر فعالیتهای عظیم اقتصادی و اجتماعی در جهان به شمار می روند. منابع ارزشمند اکولوژیکی، تنوع زیستی بالا، این مناطق را به یکی از حساسترین و ارزشمندترین مناطق در جهان تبدیل کرده است.اما بهدلیل بهره برداری نادرست از این منابع ارزشمند اغلب مناطق ساحلی با وضعیتی نامناسبی مواجهند به گونه ای که فشارهای واردهبر آنها بسیار بیشتر از ظرفیت تحمل زیست محیطی آنهاست.افزایش جمعیت بهره برداری بی رویه از منابع، آلوده سازی مناطق ساحلی، توسعه فعالیتهای ناسازگار با محیط و عدم هماهنگی بین فعالیتها در نوار ساحلی از مهمترین دلایل ایجاد فشار بر این مناطق است.

توسعه،توسعه پایدار،گردشگری ساحلی،استان گیلان