محمود عزیززاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی صنعتی مازندران، بابل
بهرام عنایتی - دکتری طراحی شهری، استاد مدعو دانشکده هنرهای زیبا، واحد تحصیلات تکمیلی، دانشگاه تهران
مریم فرزانه - دکتری شهرسازی، مدرس دانشگاه
بابک عزیززاده - کارشناس مهندسی عمران، عمران

زلزله یک پدیده طبیعی است که چنانچه در مناطق با تراکم جمعیتی زیاد رخ دهد، به دلایل قدرت تخریب بسیار بالا، زمان وقوع بسیار کوتاه و عدم قطعیت در پیش بینی زمان وقوع آن خسارات زیادی را به وجود می-آورد. توجه به عمق و وسعت فاجعه پس از زلزله احتمالی در کلانشهر تهران را بایستی همواره در نظر داشت که، این شهر به سرعت در حال بزرگ شدن و از سویی به وسیله گسل های بزرگ و مهم احاطه شده است. هر یک از این گسل ها قابلیت فعال شدن و تخریب بخش بزرگی از شهر تهران را دارند. در این مقاله ، پس از ذکر بیان مساله و پیشینه پژوهش، به نقش سناریوهای زلزله در مدل های چهارگانه؛ گسل مشا، گسل شمال تهران، گسل ری و مدل شناور به اختصار اشاره می شود، سپس با توجه به مطالعات انجام شده، ویژگی های آسیب برای چهار مدل زلزله بیان می شود. هدف مقاله ، بیان میزان آسیب پذیری شهر تهران در برابر زلزله احتمالی است. روش تحقیق براساس هدف؛ از نوع کاربردی و براساس روش و ماهیت، توصیفی- تحلیلی است. به نظر می رسد؛ شهر تهران در صورت وقوع زلزله با مشکلات زیادی مواجه شود که، راهکارهایی اجرایی کوتاه مدت و بلند مدت ارایه شده است.

کلانشهر تهران، گسل، زلزله، آسیبپذیری، بحران