مریم السادات موسوی بیوکی - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی تجزیه دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی تهران ایران
رامین محمدعلی تهرانی - دانشیار شیمی تجزیه دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی تهرا ن ایران

در این تحقیق، برای اولین بار نانو جاذب مغناطیسینانو اکسید آهن/نانوسلولز (Fe3O4/NCجهت حذف یون نیکل از محلولهای آبی مورد مطالعه قرار گرفته است در مرحله اول نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن با استفاده از روش هم-رسوبی سنتز می شود. در ادامه نانوکامپوزت Fe3O4/NCسنتز می شود و به وسیله روشهایXRD, FT-IR ,SEM مورد شناسایی قرار می گیرد. برای اندازهگیری مغناطیسپذیری از تکنیک مغناطیسسنجی ارتعاش نمونه VSM(استفاده شده است و سپس از نانوکامپوزیت تهیه شده جهت بررسی حذف فلز نیکل از محیطهای آبی با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومترجذب اتمی استفاده می شود. اثر پارامترهای موثر در فرآیند حذف یونهای نیکل بر روی نانوجاذب Fe3O4/NC مانند pH مقدارجاذب، زمان تماس،غلظت اولیه فلز، سرعت همزدن و دما بررسی و بهینه شده اند. نتایج Fe3O4 نشان می دهد که در شرایط بهینه، نانوجاذب سنتز شده، می تواند با راندمان بالای( 95 (%جهت حذف یون نیکل از محلولهای آبی مورد استفاده قرار گیرد، همچنین نتایج نشاندهندهی سادگی، تکرارپذیری، کاربردی و ارزان قیمت بودن این روش جهت حذف فلزات سنگین بویژه نیکل از محیطهای آبی، با قابلیت کاربرد برای تصفیه آب و پساب می-باشد.

نانوکامپوزیت، نانوذرات مغناطیسی، نانوسلولز، فلز نیکل