نیما ارزانی - کارشناس ارشد میکروبیولوژی،دانشکده علوم زیستی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن،تنکابن،ایران
حمید درویشی - کارشناس ارشد میکروبیولوژی،دانشکده علوم زیستی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن،تنکابن،ایران
قاسم شریفیان توتکله - کارشناس ارشد میکروبیولوژی،دانشکده علوم زیستی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن،تنکابن،ایران
ارسلان ربیع پور - مسیول آزمایشگاه شبکه ی بهداشت و درمان شهرستان چالوس

مقدمه: ظهور باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک در مناطقی که آنتی بیوتیک استفاده می شود شایع است، اما ظهور این باکتریها به طور فزاینده در محیط های آبی نیز رخ میدهد، افزایش شیوع انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین (VRE) در محیط های بهداشتی وغیر بهداشتی از جمله پساب های شهری به یکی از مسایل مهم در حوزه بهداشت و درمان تبدیل شده است. مواد و روشها : نمونه برداری در چندین نوبت از آب تمام رود ها و رودخانه ی ورودی به دریای خزر صورت گرفت ونمونه ها با رعایت شرایط استاندارد به آزمایشگاه منتقل و پس از غنی سازی اولیه کشت اختصاصی داده شد و تست های تاییدی انتروکوک از سایر استرپتوکوک ها و تست تشخیصی وبیوشیمیایی برای افتراق گونه ای انتروکوک صورت گرفت.انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین توسط آنتی بیوگرام جداسازی وشناسایی گردیدند.یافته های پژوهش: طبق نتایج، از بین سویه های VRE جدا شده، 300 کلنی بطور تصادفی خالص سازی گردید. با انجام تستهای بیوشیمیایی تمام ایزوله ها بعنوان انتروکوک فسیوم شناسایی شدند. نتایج حساسیت ضد میکروبی حاکی از وجود مقاومت چندگانه در سویه ها بود و 98 درصد سویه ها دارای مقاومت سطح بالا به ونکومایسین بودند. نتیجه گیری: به سبب اینکه ژنهای مقاومت به ونکومایسین قابل انتقال بین باکتریها و نیز بین باکتریها و محیط بوده و مخازن محیطی می توانند در انتشار انتروکوک های با مقاومت آنتی بیوتیکی نقش داشته باشند از اینرو باید نسبت به نظارت دقیق تر بر سیستم دفع و تصفیه فاضلاب های شهری و حذف ارگانیسم های مقاوم از آن توجه بیشتری مبذول داشت.

انتروکوک، پساب ، فاضلاب مقاومت به ونکومایسین