مسعود رحیمی - استاد، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
سمیرا مریدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

هدف ما مدلسازی یک راکتور در مقیاس میکرو برای جایگزین کردن با راکتورهای استفاده شده در فرآیند تولید متانول بمنظور به حداقل رساندن فضای عملیاتی و در عین حال بهبود پدیده های انتقال است. مرحله ابتدایی این کار پوشش دهی کاتالیست بر روی یک سطح یا استفاده از سایر روش های بررسی شده، جهت تکمیل میکروراکتور خواهد بود. سطح پوشش داده شده با کاتالیست درون میکرو راکتور قرار خواهد گرفت. پوشش کاتالیست باید به گونه ای باشد که شرایط عملیاتی این فرآیند از جمله دمای حدود 300 درجه سانتیگراد را تحمل کند و نیز با مقاومت بالایی بر روی سطح قرار گرفته باشد تا در عین عبور گازهای واکنش از سطح جدا نشود. بررسی میزان تولید متانول در این راکتور با توجه به از بین رفتن گرادیان غلظت و همچنین در دسترس بودن کاتالیست برای بخش عمده ای از گاز سنتز ورودی (با توجه به کوچک بودن قطر راکتور) در این مدلسازی انجام می گیرد که نتایج نشان می دهد با توجه به اینکه میکروراکتور دارای نسبت سطح به حجم بالایی است واکنش به میزان مطلوبی پیشرفت داشته است.

میکروراکتور، متانول، مدلسازی CFD، پوشش دهی کاتالیست