علیرضا مسعودی
عبدالصمد محمدی

آلودگی روغنهای روانکار به ذرات سیلیس، بعنوان یکی از منابع مهم فرسایش غیرعادی و عامل تعیین کننده در کاهش عمر سیستمهای مکانیکی، در جهان شناخته می شود. در این مقاله سعی شده است میزان تاثیر گذاری آلودگی سیلیس در ایجاد فرسایش غیر عادی قسمتهای مختلف ماشین آلات و نحوه صحیح شناسائی این آلودگی بررسی گردد. شاید توجه به این نکته بسیار ضروری باشد؛ ذرات ریز گرد و غبار ، هرچند از نظر مقدار ناچیز و از نظر اندازه کوچک باشند، به هرحال نقش تخریب و فرسایشی خود را روی قطعات سیستم خواهند داشت. به همین دلیل کار شناسائی و کنترل حضور سیلیس در سیستمهای مکانیکی بایستی پیوسته و با حساسیت استمرار یابد. در این کار مطالعاتی، آزمایشهای مختلف روغن ، نظیر آنالیز عنصری و میکروسکوپی ، از نظر توانائی در شناسائی مهمترین آلاینده روغن، سیلیس، مقایسه شده اند. تنها تکنیک مناسب برای ارزیابی صحیح ذرات سیلیس، بویژه در نمونه روغنهای موتور، آزمایش آنالیز عنصری شناخته می شود . براساس نتایج این کار تحقیقی، از تکنیکهائی مانند روش میکروسکپی که برای ارزیابی ذرات فرسایشی بکاربرده می شود ، به هیچ وجه نمی توان بعنوان روشی در اندازه گیری و ارزیابی ذرات سیلیس موجود در روغن استفاده نمود.

مراقبت وضعیت Proactive Maintenance آلودگی سیلیس تست آنالیز عنصری