حسن صادقی - کارشناس ارشد مهندسی صنایع، برنامه ریزی و تحلیل سیستم ها
فاطمه معینی - کارشناس حسابداری

این مقاله با استفاده از یک رویکرد فازی به ارائه مدلی جدید جهت محاسبه درجه بحران فعالیت و مسیر در شبکه PERT می پردازد. این رویکرد که PERT فازی (FPERT) نام دارد، جهت بدست آوردن مسیر بحرانی در شبکه ای که زمان فعالیت های آن فازی است، مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از جدی ترین مشکلات موجود در PERT سنتی، دشواری محاسبه دقیق زمان فعالیت ها در آن می باشد. زمان انجام فعالیت ها در شبکه های سنتی PERT معمولا یا بصورت مقادیر قطعی بیان می شوند و یا به عنوان یک متغیر تصادفی از توزیع بتا و نرمال بدست می آیند که در هر صورت با عدم قطعیت همراه است. در این مقاله به منظور کاهش عدم قطعیت و افزایش آستانه دقت زمان فعالیت ها از اعداد فازی مثبت (PERT) استفاده شده است. در روش پیشنهادی، بر اساس مفهوم شناوری فعالیت ها و تابع عضویت اعداد فازی، یک تکنیک جدید جهت محاسبه درجه بحران فعالیت و مسیر های شبکه معرفی و بر اساس آن مسیر بحرانی فازی پروژه مشخص می گردد. این مدل روش جدید است جهت مدیریت زمان تکمیل پروژه که ضمن ترکیب تئوری مجموعه های فازی با PERT، می تواند فشرده سازی فعالیت ها را اولویت گذاری کند. علاوه بر این، به منور بررسی امکان رسیدن به زمان مورد نیاز اتمام پروژه، یک شاخص امکان پذیری تعریف شده است که احتمال رسیدن به این زمان را محاسبه می نماید. در انتها ضمن ارائه یک مثال عملی، نتایج حاصل از روش جدید با دو روش مشابه دیگر (روش [Dubois [12 و [Mon [26) مقایسه گردیده است. نتایج نشاندهنده اثر بخشی روش پیشنهادی ما نسبت به سایر روش هاست.

تکنیک ارزیابی و بازبینی برنامه پروژه (PERT)، درجه بحران، مجموعه فازی، مدیریت پروژه، PERT فازی