الهام محبوبی وایقان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز
سید بهشید حسینی - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر

هر تمدنی در زمان حیات خود بانی فوران جلوه های مختلفی از وجود انسان است. همچنین هر جامعه انسانی برای بروز احساسات خود از تمامی ابزارها سود جست و رد پای نسل خویش را بر لوح تاریخ نقش کرده اند. این چله هر فرهنگی را می توان در کلیه تلاش های قانون یافت. هدف تمام فعالیت های اندیشمندانه بشر از جمله خودم، جست وجوی وحدت در میان گوناگونی بوده به طوری که وظیفه غایی آن ها ایجاد ترکیب مناسب و هماهنگی مقوله های گوناگون در قالب یک طرح، بیان یا تصویر کلی است گفته از جمله این فعالیت ها و اندیشمندان و هنرمندان و بشر می توان به موسیقی اشاره نمود که خود در بستری از تکرار ها، تناوب ها و تعادل در زیروبم های متنوع تکثیر شده اما سادگی و صراحت از کثرت به وحدت می رسند. از طرفی هم که متعلق به دنیای تجسمی بشر است علاوه بر ویژگی های فیزیکی از تاثیرات روانی مخصوصی دارد. در پژوهش حاضر سعی بر آن شده تا با بررسی به روش توصیفی - تحلیلی و مقایسه علی وجوه مشترک موسیقی و معماری با تاکید بر تبدیل به در هر یک از آن ها بتوان میزان وابستگی این هنرها را از طریق این معیار ارزیابی و تحلیل نمود .

معماری، موسیقی، رنگ، زیبایی شناسی