بهنام رضایی خرمنانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد
سعید کریمی دهکردی - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
عبدالناصر محبی - استادیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

در این پژوهش بهمنظور بررسی تاثیر منابع مختلف ریزاندامگان سلامت بخش (Probiotics یازیستیار بر عملکرد پروار و برخی فراسنجههای خونی بزغالههای بومی در حال رشد، از 22راس بزغالۀ بومی با میانگین وزنی 6/0±13 کیلوگرم و سن 10±120 روز در قالب یک طرحکامل تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار استفاده شد. بزغالهها پس از طی دو هفته دورۀعادتپذیری به جایگاههای انفرادی و جیرۀ پایه، به مدت 42 روز با جیرههای آزمایشی تغذیه شدند. تیمارها شامل: 1 -گروه شاهد تغذیهشده با جیرۀ پایه بدون مادۀ افزودنی، 2 -گروه تغذیهشده با جیرۀ پایه و 1 گرم در روز زیستیار با نام تجاری پروتکسین، 3 -گروه تغذیهشده باجیرۀ پایه و دو گرم مخمر با نام تجاری لووسل اس- سی2 و 2 -گروه تغذیه شده با جیرۀ پایه وترکیب 1 گرم مخمر لووسل اس- سی2 و 1/0 گرم پروتکسین. نمونهگیری از خوراک مصرفی وخون برای تعیین برخی فراسنجهها انجام شد. خوراک مصرفی و تغییرپذیری وزن بهصورت روزانهمحاسبه شد. نتایج نشان داد که مصرف زیستیارها تاثیر معنیداری بر افزایش وزن روزانه و وزننهایی، ضریب تبدیل غذایی و همچنین نیتروژن اورهای، پروتیین کل و گلوبولین خون نسبت بهگروه شاهد نداشت )01/0

P.)

بزغالۀ بومی، زیست باکتریایی، زیست غیر باکتریایی، فراسنجههای خونی