علی شهابی - کارشناس ارشد مهندسی صنایع- صنایع، دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علوم

در این مقاله یک مدل ریاضی جهت جابجایی یک تسهیل جدید روی سطحی محدود و کران دار توسط یک چند ضلعی محدب، با دو معیار عمده، تحت شرایط احتمالی ارائه شده است. این معیارها عبارتند از حداقل کردن مجموع کل هزینه های حمل و نقل و حداقل کردن حداکثر مسافت مابین تسهیل جدید و هر یک از تسهیلات موجود. فرض شده که فاصله های اعمال شده از نوع مستطیلی می باشند. همچنین فرض شده هزینه ها در واحد فاصله دارای توزیع های نرمال مستقل با میانگین های مثبت می باشند. جهت تبدیل مساله احتمالی به فرم قطعی از رویکرد های فرکتالی و ارزش انتظاری استفاده شده است. در ادامه از روش برنامه ریزی آرمانی فازی، جهت حل مدل دو معیاره قطعی شده استفاده می شود و روال حل بصورت یک سلسله گام بندی ارائهمی گردد. در پایان، با تولید نمونه های تصادفی در اندازه های کوچک، متوسط و بزرگ، اعتبار و حساسیت مدل، با بررسی نتایج محاسباتی حاصله از رویکردهای قطعی سازی فرکتایل و ارزش انتظاری، ارزیابی می شود.

مکانیابی احتمالی، مینی سام و مینی ماکس، مکانیابی چند معیاره، برنامه ریزی فازی و احتمالی