سیدعطااله حسینی - دانشیار، گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل دانشگاه تهران
رضا لطفی - دانش آموخته کارشناسی ارشد جنگلداری، گروه جنگلداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
نسترن زارع - دانشجوی دوره دکتری مهندسی جنگل، گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل دانشگاه تهران

اطراف جاده های ساخته شده در طرحهای جنگلداری پس از استفاده و بهره برداری به دلایل مختلفی دچار آسیبهایی از جمله وقوع پدیده زمین لغزش مواجه می شود. لذا باید پس از شناسایی نقاط حساس به لغزش برای آنها راهکارهای مناسبی اتخاذ نمود. این تحقیق در اطراف جاده های جنگلی احداث شده در سری پهنه کلا واقع در 17 کیلومتری شهرستان ساری انجام گرفته است. برای این منظور ابتدا با تهیه نقشه توپوگرافی منطقه، نقشه های خاکشناسی، زمین شناسی، پوشش درختی و انجام مطالعات عمومی بر روی آن، منطقه مورد مطالعه مورد بازدید قرار گرفت و با جنگل گردشی تعداد 30 نقطه لغزشی در دو فاصله 100 متری و از 100 تا 200 متری، در دو طرف جاده جنگلی احداث شده شناسایی گردید. نتایج نشان داد که در محدوده هایی که نوع کانی رسی شامل مونت موریونیت، ایلیت، کلریت و املاح گچ می باشد حرکت های توده ای بیشتری به وقوع می پیوندد. و همچنین در مناطقی که لغزش صورت گرفته، بافت سطحی خاک اغلب رسی یا رس سیلتی لومی بوده که موجب بالا رفتن ظرفیت نگهداری آب گردیده است. بررسی های بعمل آمده حاکی از آن است که بیشتر مناطق لغزشی دارای شیب کمتر از 30 درصد بوده است. عمده رانش ها در دامنه های شمالی به وقوع پیوسته است. باید در محدوده هایی از حوزه آبخیز که دارای خطر زمین لغزش هستند در انجام عملیات عمرانی و هر گونه تاسیسات فنی با دقت و صرف هزینه مناسب اقدام به برنامه ریزی نمود.

زمین لغزش، عوامل رویشگاهی، جاده جنگلی، سری پهنه کلا- ساری