مرتضی چراغی - کارشناس ارشد HSE، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سعید کریمی - استادیار، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امیر بنادکوکی - کارشناس ارشد HSE، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مقدمه: اختلالات اسکلتی-عضلانی یکی از عوامل شایع آسیب های شغلی و ناتوانی می باشند. هدف از مطالعه حاضر تعیین سطح ریسک ارگونومی ناشی از استرس پوسچر و میزان شیوع اختلالات اسکلتی - عضلانی در صنعت تولید خودرو می باشد.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی به روش مقطعی بود. گروه نمونه این تحقیق شامل 114 نفر از کارگران سالن های مونتاژ ، رنگ ، ساخت، ED، و انبار بوده که با پوسچرها و بار کاری متفاوت انتخاب شدند. از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. با استفاده از پرسشنامه نوردیک میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی تعیین گردید و از روش REBA (Rapid entire body assessment) برای ارزیابی پوسچرهای کارکنان مشاغل مختلف استفاده شد.نتایج: بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در نواحی کمر با 77/58% و شانه با 36/47% گزارش شد. بیشترین غیبت از کار به علت کمردرد با 43/25% بود. سن و سابقه کار فاکتور موثری در بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی شناخته شد (05/0P<). سالن های مونتاژ و ساخت به علت فراوانی بیشتر مشاغل و درنتیجه پوسچرهای مختلف نسبت به سایر سالن ها ریسک بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی بالاتری داشته اند (05/0P<). نتایج نشان داد میانگین نمره به دست آمده از روش REBA و سطح ریسک ارگونومیکی در اکثر فعالیت ها بخصوص در سالن مونتاژ، ساخت و ED در سطح قابل قبولی نبود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد سطح ریسک بخصوص در سالن مونتاژ، ساخت و ED می بایست کاهش یابد و انجام مداخلات ارگونومیکی ضروری می باشد و بنظر می رسد مدیریت باید انجام اقدام کنترلی و اصلاحی در این بخش ها را در اولویت قرار دهد. به طور کلی برنامه آموزشی برای تمام مشاغل در ارتباط با اختلالات اسکلتی- عضلانی و راه های جلوگیری از آن ها می بایست تدوین و اجرا گردد.

ارزیابی ریسک ارگونومیک، پوسچر، اختلالات اسکلتی- عضلانی، صنعت تولید خودرو