حمیده حیدرزاده - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
فرزام پوراصغرسنگاچین - رییس گروه محیط زیست، امور برنامه ریزی، آمایش سرزمین و محیط زیست، سازمان برنامه و بودجه
بهرام ملک محمدی - دانشیار گروه برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

رشد و گسترش جمعیت از یک سو و تامین آب برای تهیه مواد غذایی جمعیت در حال رشد از سوی دیگر در دهه های اخیر باعث بروز اختلافات جدی در میان بهره برداران از منابع آب شده است. به جهت محدودیت این منابع، ضرورت بهره برداری پایدار از این منابع یاد شده مشهود است. معمولا بهره برداری از منابع آبی مشترک منجر به شکل گیری اختلاف و سرانجام به تراژدی منابع مشترک منتهی می شود. این تعارضات معمولا بر اثر مشاع بودن منابع آبی مشترک به وقوع می پیوندند، لذا با درک و شناخت بهتر از علل و ریشه های رفتارهای مشارکت جویانه و و غیر مشارکت جویانه ذی نفعان از منابع یاد شده می توان از بروز بسیاری از این تعارضات جلوگیری کرد. لذا برای دستیابی به بهره برداری عقلایی و پایدار از این منابع باید روش هایی را به کار گرفت که رویکردهای مدیریتی مناسبی را برای درک و شناخت از رفتار ذی نفعان مورد توجه قرار دهد. هدف از این تحقیق نیز ارایه راهکارهایی به منظور رفع اختلاف میان بهره برداران از منابع آبی مشترک و دستیابی به توسعه پایدار است

منابع آب، منابع آبی مشترک، تراژدی منابع مشترک، توسعه پایدار