معصومه احمدی پری - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
حسن هویدی - استادیار گروه برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
حمیدرضا جعفری - استاد گروه برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
مریم پازکی - استادیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

ارزیابی یکی از روش های مقبول برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار است ومی تواند به عنوان یک ابزار برنامه ریزی در دسترس برنامه ریزان، مدیران و تصمیم گیران قرار بگیرد. ارزیابی اثرات زیست محیطی کارخانه سیمان برای استفاده بهینه از این صنعت و نقش آن در توسعه پایدار ضرورت دارد، هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثرات زیست محیطی صنعت سیمان بر محیط زیست استان مرکزی با به کارگیری روش های تصمیم گیری چند معیاره فازی می باشد، بدین منظور نخست وضعیت موجود محیط زیست منطقه بررسی گردید، جمع آوری اطلاعات لازم از طریق مطالعات کتابخانه ای و عملیات میدانی شامل بازدید از محدوده صورت گرفت. به منظور پیش بینی اثرات زیست محیطی احداث صنایع سیمان از روش Fuzzy AHPاستفاده شد در این روش محیط های (فیزیکی- شیمیایی، بیولوژیکی و اقتصادی اجتماعی) وزن دهی و سپس زیر پارامترها از هر محیط در نظر گرفته شد و بر اساس اثراتی که صنایع سیمان بر پارامترهای محیط زیست می گذارد، پارامترها دو به دو مقایسه و بر اساس درجه اولویت، وزن دهی می شود. وزن دهی به معیارها بر اساس نظر کارشناسی تخمین زده شد. نتایج نشان دارد که بیشترین اثر بر محیط بیولوژیکی با امتیاز 0.456 و کمترین اثر بر محیط اقتصادی- اجتماعی با امتیاز 0.161 می باشد.

ارزیابی اثرات محیط زیست- صنعت سیمان-فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی- استان مرکزی