کاظم کمالی - استادیار دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی، دانشگاه یزد،
حمید برومند - دانشجوی کارشناسی مهندسی محیط زیست، دانشگاه یزد
راضیه فتح پور - دانش آموخته کارشناسی مهندسی محیط زیست، دانشگاه اردکان

آلودگی هوا عبارت است از حضور یک و یا بیش از یک آلاینده در هوای آزاد مانند گرد و خاک، دود غلیظ، گاز مه آلود، بوی نامطبوع به مقدار کافی، با خواص مشخص و مداوم که می تواند زندگی انسان، گیاه و جانوران و اصول انسانی را به مخاطره اندازد. اولین آلاینده های هوا احتمالا دارای منشا طبیعی بوده اند دود، بخار بدبو، خاکستر و گازهای متصاعد شده از آتشفشان ها و آتش سوزی جنگل ها، گرد و غبار ناشی از توفان ها در نواحی خشک، در نواحی کم ارتفاع مرطوب و مه های رقیق شامل ذرات حاصل از درخت های کاج و صنوبر در نواحی کوهستانی، پیش از آنکه مشکلات مربوط به سلامت انسان ها و مشکلات ناشی از فعالیت های انسانی محسوس باشند، کلا جزیی از محیط زیست ما به شمار می رفتند، به استثنای موارد حاد، نظیر فوران آتشفشان آلودگی های ناشی از منابع طبیعی معمولا ایجاد چنان مشکلات جدی برای حیات جانوران و یا اموال انسان ها نمی کنند این در حالی است که فعالیت های انسان، ایجاد چنان مشکلاتی از نظر آلودگی می نمایند که بیم آن می رود بخش هایی از اتمسفر زمین تبدیل به محیطی مضر برای سلامت انسان ها گردد.

فضای سبز، شهرک های صنعتی، آلودگی