امیر وهاب پور - کارشناسی ارشد مهندسی سیستم های انرژی، پژوهشکده علوم و فناوری انرژی شریف
محمد طهماسب زاده - دانشجوی دکتری مهندسی سیستم های انرژی، پژوهشکده علوم و فناوری انرژی شریف
معصومه برارزاده - دانشجوی دکتری مهندسی سیستم های انرژی، پژوهشکده علوم و فناوری انرژی شریف

سوزاندن گازهای همراه نفت یکی از عوامل مهم در انتشار گازهای گلخانه ای و آلاینده در ایران است. بررسی های دقیق نشان می دهد سالانه حدود 53 میلیون تن معادل کربن دی اکسید در نتیجه سوزاندن (فلر کردن) گازهای همراه در ایران وارد جو می شود. هدف این مقاله بررسی و امکان سنجی فناوری های بازیابی گازهای همراه نفت با در نظر گرفتن پارامترهای فنی و اقتصادی است. از آنجا که موفقیت و یا عدم موفقیت طرح های بازیابی گاز همراه به شدت وابسته به حجم، ترکیب درصد، موقعیت جغرافیایی آن، بازار فروش محصولات تولیدی در هر فناوری و قیمت واگذاری این گازهاست، در مطالعه ی حاضر تمامی این پارامترها در بررسی و محاسبات لحاظ شده اند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که فناوری تزریق گاز به چاه های نفت و فناوری ال ان جی، در صورتی که شرایط استفاده از آنها مهیا باشد، بهترین فناوری های بازیابی گازهای همراه هستند. از دیگر نتایج این مطالعه معرفی بهترین فناوری برحسب حجم و ترکیب درصد گازهای همراه است. به طوری که در صورت عدم امکان تزریق گاز به چاه و نبود بازار ال ان جی، در حجم های پایین از گازهای همراه، نیروگاه گازی و تولید برق از گازهای همراه بهترین فناوری خواهد بود، در حجم های متوسط، ان جی ال بهترین فناوری است و در حجم های بالا فناوری جی تی ال رتبه نخست را خواهد داشت. در پایان نشان داده می شود که سودآوری فناوری ها به شدت وابسته به ترکیب درصد گازهای همراه است و ارزش گازهای همراه با ترکیب درصدهای مختلف، باید متفاوت باشد.

گازهای همراه، گاز فلر، امکان سنجی اقتصادی، فناوری های بازیابی گاز