نیلوفر سلکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تهران
حمید موحدی محمدی - عضو هیات علمی مهندسی ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تهران
عبدالمطلب رضایی - عضو هیات علمی مهندسی ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تهران

امروزه جهان با چالش های زیست محیطی فراوانی مانند گرم شدن زمین، افزایش گازهای گلخانه ای، کاهش منابع طبیعی و غیره روبه رو است. مشکلات و بحران های زیست محیطی در سالیان اخیر، از هر زمان دیگر بیشتر است. بسیاری از دانشمندان و فعالان توافق دارندکه الگوهای کنونی مصرف به طور اجتناب ناپذیری موجب از دست رفتن (تهی شدن) منابع برای نسل های آینده خواهند شد. موسسه های آموزش عالی اثرات قابل توجهی بر محیط زیست دارند، زیرا بیش از 13000 موسسه آموزش عالی در سراسر جهان وجود دارد. با نگرانی های روزافزون در مورد مسایل مختلف زیست محیطی و اخیرا نیاز به پاسخگویی به تغییرات اقلیم، دانشگاه ها باید در جهت حفظ محیط زیست گام بردارند. در هر کشور دانشگاه ها نقش مهمی در تربیت نیروهای متخصص مورد نیاز ایفا می نمایند. اکثر متخصصان، مدیران و محققان کشور، دوره های آموزشی خود را در دانشگاه ها سپری می نمایند. ارایه نگرش های نوین به دانشجویان از جمله وظایف مهم دانشگاه ها محسوب می شود. براساس بحران های زیست محیطی مذکور و تعامل دانشگاه هم به عنوان آلوده کننده و هم به عنوان ارتقادهنده کیفیت محیط زیست، اقدام به ایجاد دانشگاه های سبز در سراسر جهان آغاز شد. یکی از مولفه های ایجاد و توسعه دانشگاه سبز، مدیریت سبز می باشد که در مقاله حاضر به آن می پردازیم

دانشگاه سبز، مدیریت سبز، مدیریت سبز آب، مدیریت سبز انرژی، مدیریت سبز حمل و نقل، مدیریت سبز پسماند