سعید مرادی - مدیر تحقیقات مرکز هوانیروز تهران، مرکز تحقیقات هوانیروز
عمار بیات - دانشجو دکتری مکانیک دانشگاه تربیت مدرس دانشکده مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
حامد احمدی - استادیار دانشکده مکانیک دانشگاه تربیت مدرس دانشکده مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

در این تحقیق، تاثیر افزودن نانوذرات سیلیکا بر توزیع تنش و کرنش نانوکامپوزیت های لایه ای هیبریدی تحت بار شبه استاتیک مورد بررسی قرارگرفته است. همچنین، میزان جذب انرژی و مساحت خرابی در هر دو آزمون نفوذ شبه استاتیک مورد بررسی قرار گرفت. نانو مواد مرکب با زمینه اپوکسی و با 12 لایه الیاف شیشه بافته شده، با کسر حجمی الیاف 40 درصد و به روش لایه چینی دستی تولید شده است. نانورزین اپوکسی انتخاب شده از دو بخش، یک دیکلیسیدیل اتر بیسفنول نوع آ (DGEBA) با نام تجاری ایپون 828 به عنوان پایه اپوکسی و یک پلی اکسیپروپیلن دیامین با نام تجاری جف امین دی 400 به عنوان سخت کننده، تشکیل شده است. نمونه ها در چهار درصد وزنی مختلف صفر، 5/0، 1 و 3 درصد نانوسیلیکا ساخته شدند. انرژی جذب شده در 5/0 درصد وزنی نانوسیلیکا بیشترین مقدار خود را داشته (0745/13 ژول) که حدود 1 درصد از انرژی جذب شده توسط کامپوزیت خالص بیشتر است. هم چنین این مقدار در 1 درصد وزنی کمترین مقدار را داشته که نسبت به کامپوزیت خالص 17 درصد کمتر است.

نانو کامپوزیت- نفوذ شبه استاتیک-نانوذرات سیلیکا- میزان جذب انرژی- خواص مکانیکی