منا افراسیابی - مدرس گروه هنر و معماری، دانشگاه پیام نور، جمهوری اسلامی ایران
آرش صدری - مربی، گروه هنر و معماری، دانشگاه پیام نور، جمهوری اسلامی ایران
نوید یزدانی - دانشجو، گروه هنر و معماری، دانشگاه پیام نور، جمهوری اسلامی ایران

با توجه به آمار شهرنشینی در ایران و افزایش سریع جمعیت شهری، باید سیستم ایمنی شهرها بهبود پیدا کند تا بتواند بر کل شهر پوشش کافی داشته باشد. لذا برای کاهش خسارات ناشی از حوادث و نیز سرویس دهی سریع تر باید مکان ها ی مناسبیبرای ایستگاه های امداد و نجات شهری انتخاب شوند. این مقاله که از نوع تحقیقاات نمونه ی موردی می باشد درراستای اتخاب بهترین مکان ها برای ایستگاه های امداد و نجات شهر بجنورد، اطلاعات جمع آوری شده از روش های میدانی و کتابخانه ای را با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS و روش تحلیل سلسله مراتبی AHP ، مورد تحلیل و ارزیابی قرار داده است و به این نتیجه رسیده است که؛ تهدید بلایای طبیعی برای مجموعه ی شهر بجنورد، امروزه به دلیل رشد و توسعه ی شهر و تراکم جمعیت، وجود دارد و عوامل ایجاد آن ها نیز عوامل انسانی و طبیعی هستند. رشد روز افزون جمعیت و توسعه ی شهری باعث دست اندازی به حریم رودخانه ها، مسیل ها و گسل ها شده است و بسیاری از حریم ها تحت فعالیت های ساخت و ساز قرار گرفته اند که این خود سهم مهمی در هنگام بروز بلایا دارد. مفاهیم موجود در شهرسازی مانند ساختار شهر ، فرم شهرشبکه ی ارتباطی شهر ، بافت شهر و ... نقش مهمی در میزان آسیب پذیری شهر در برابر این خطرات دارند. با استفاده از برنامه ریزی های شهری مناسب اجرایی و برنامه های مدیریت بحران و رعایت نکات و اصول شهرسااز ی به ویژه مکانیابی بهینه کاربری های شهری می توان خسارت های وارده را به حداقل رساند. در این راستا برای کاهش خسارت های ناشی از وقوع بلایا، سه سایت به عنوان مکان های بهینه برای احداث ایستگاه های امداد و نجات شهری با رعایت اصول و اساتانداردها و معیارها ی مکان یابی، اتنخاب شده اند.

مکان یابی، ایستگاه های امداد و نجات، تحلیل سلسله مراتبی AHP 1 ، سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS