عباسعلی حسین خانزاده - دانشیار، عضو هیات علمی دانشگاه گیلان
زهره آهنگر قربانی - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه گیلان
سیده زهرا سید نوری - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه گیلان
حسین واحد چوکده - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، کارشناس ارشد آموزش دانشگاه گیلان

مقدمه: راهبردهای حل مسیله نقش مهمی در ارتقای عملکرد کاهش تنش و مشکلات روان شناختی دارد بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اضطراب پیشرفت در تبیین مهارت های حل مسیله دانشجویان انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان و 20 تا 24 ساله دانشگاه گیلان در سال 1394 بوده است. که از این تعداد نمونه ای به حجم 100 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسش نامه هایی اضطراب پیشرفت (آلدرت و هابر) با راهبردهای حل مسیله (دی زوریلا و نزو) را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج تحلیل همبستگی پیرسون را نشان داد که بین اضطراب تسهیل کننده با راهبردهای حل مسیله همبستگی مثبت و معنی داری (p<0/01) و بین اضطراب تضعیف کننده با راهبردهای حل مسیله هم بستگی منفی معنی داری وجود دارد (p<0/01) همچنین تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون گام به گام نشان داد که اضطراب تسهیل کننده و اضطراب تضعیف کننده به صورت معنی داری قادر به پیش بینی راهبردهای حل مسیله هستند و در مجموع 25% است تغییرات حل مسیله را تبیین می کنند. (p<0/01) . نتیجه گیری: بنابراین با توجه به نتایج پژوهش، به نظر می رسد دانشجویانی که از راهبردهای حل مسیله بیشتر بهره می گیرند، اضطراب را در شیوه مطلوب تری ادراک می کنند در حالی که آن دسته از دانشجویانی که کمتر راهبردهای حل مسیله را به کار بگیرند، اضطراب را به طور منفی تری برداشت می کنند.

اضطراب پیشرفت، اضطراب تسهیل کننده، اضطراب تضعیف کننده، حل مسیله، دانشجویان