مجید قانعی - کارشناس ارشد آموزش ریاضی دانشگاه فردوسی
محمدرضا خلیل آبادی - کارشناس ارشد آموزش ریاضی دانشگاه فردوسی
کبری مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش ریاضی دانشگاه فردوسی

حل مساله بخشی از تفکر است. حل مساله که پیچیدهترین بخش هر عملیات فکری تصور میشود، به عنوان یک روند مهم شناختی تعریف میگردد که محتاج تلفیق و مهار یک سری مهارتهای بنیادین و معمولی است (گلداشتاین و لواین،1987) (گانیه 1985) به نقل از علم الهدایی حل مساله را به مثابه عالی ترین شکل یادگیری می داند وآن را این گونه تعریف می کند:فرایندی است که به کمک آن یادگیرنده ترکیبی از آموخته شده ی قبلی خود را کشف می نماید ومی تواندآن ها را به گونه ای به کار گیرد که او را به حل یک مساله ی جدید نایل سازد.به علاوه او معتقد بود که حل مساله فرآیند یاست که مو جب یادگیری جدید نیز می شود. در این تحقیق مراحل حل مساله از دو دیدگاه جورج پولیا و رابرت و همچنین طبقه بندی مسایل به دو نوع خوش تعریف و بد تعریف و تفاوت های این دو نوع مورد بررسی قرار گرفته و مسایل ایزومورفیک، آماده، کشف شدنی و خلق شدنی بیان شده است. مولفه های حل مساله که در عملکرد حل مساله تاثیر گذارندعبارتند از دانش، راهبردها، فرآیندهای شناختی، تفاوت های فردی و زمینه های اجتماعی که هر کدام از این موضوعات مورد بحث قرار گرفته و تاثیر آنها بر حل مساله بررسی شده است. این تحقیق با هدف استفاده معلمان از روشها ی حل مساله برای بهبود کیفیت آموزش مخصوصا آموزش ریاضی طرح ریزی شده است تا معلمان با شناخت ویژگی های فردی دانش آموزان و توجه به راه های اصولی حل مساله هر چه بیشتر در امر آموزش موفق باشند.

حل مساله، تفاوتهای فردی، دانش اولیه، زمینه های اجتماعی و بینش