سهیلا صفری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام.
محمدرضا بخشی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام
علیرضا رجایی - دکترای روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام.
بتول صفری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش واقعیت درمانی گروهی بر تعارض والد- نوجوان در دانشآموزان مقطع متوسطه بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر مقطع متوسطه دبیرستان 17 شهریور شهر سنگان است که از میان آنها به روش نمونه گیری دردسترس و داوطلبانه و براساس نمرات پرسشنامه سنجش تعارضات والد- نوجوان اشتراس (1980 (در پیشآزمون 30 نفر که دارای ملاکهای ورود وخروج بودند، گزینش شدند که نمونه آماری ما را تشکیل دادند. این 30 نفر به طور کاملا تصادفی در 2 گروه 15 نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش آموزش واقعیت درمانی را دریافت کرد و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. همچنین برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که دانشآموزانی که در جلسات گروهی واقعیتدرمانی شرکت کردند، به طور معناداری در نمرات تعارض والد-نوجوان کاهش داشتهاند. به عبارت دیگر آموزش واقعیتدرمانی به دانشآموزان باعث کاهش تعارض- والد نوجوان در آنها میشود.

واقعیتدرمانی، تعارض والد- نوجوان، دانشآموز مقطع متوسطه