فرحناز مشایخ - دانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان,عضو هیات علمی دانشگاه کازرون
الهام خواجه - دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی

انسان از آغاز تولد درحال تعلیم و تربیت است. تعلیم به معنای آموزش و یاد دادن چیزی به دیگری است. تربیت نیز به معنای سازندگی و پرورش شخصیت است. با تربیت میتوان افراد را پرورانید، ساخت و در نتیجه، اجتماعی را دگرگون کرد. تربیت باید با برنامه دقیق و حساب شده انجام گیرد تا موفقیت آمیز باشد. درنتیجه تنها در تربیت پند و اندرز کافی نیست، بلکه باید موانع برطرف شود و نیز شرایط فراهم باشد تا زمینه تربیتی حاصل شود.بهترین دوران برای تربیت، هرفرد دوران کودکی است. به عبارت دیگر زمانی که هنوز شخصیت فرد شکل نگرفته است و زمان مناسب برای پرورش هر بذری است. مسیولیت این امر حساس در وحله اول بر عهده پدران و مادران است. اما تربیت کار ساده ا ی نیست، بلکه فن بسیار ظریف و حساسی است که کاردانی و اطلاعات کافی و تجربه و بردباری و قاطعیت لازم دارد. متاسفانه اکثر پدران و مادران با فن تربیت آشنا نیستند و به همین جهت غالب کودکان با برنامه ای حساب شده و درست پرورش نمی یابند و خودبخود و به شیوه های خودرو و تقلیدی بزرگ میشوند.هر فرد مجموعه ای از صفات، عقاید، عادات و افکار اوست که چون با هم ترکیب شود، وحدتی خاص به وجود می آورد. در شخصیت ، حاصل رشد و تربیت وی در مراحل قبل و بعد از تولد است. تربیت نیز طبق تعریف علمای روان شخصیت انسان واقع، شکل گیری .شناسی: ایجاد تغییر در فرد است و کسی را که تغییرات مطلوب داشته باشد، تربیت شده می نامند در اسلام، تربیت به معنای شناخت فطرت خداجوی انسان و سوق دادن او در جهت ظهور استعدادهایش برای سعادتمندی در جامعه و تقرب به خداست ( شهروزی، 1385 :61(همان طور که گفته شد، شخصیت هر فرد حاصل رشد و تربیت وی در مراحل قبل و بعد از تولد است و این بدین معناست که پایه های اصلی شخصیت او در محیط خانواده و متاثر از عملکرد والدین بنا نهاده می شود. به عبارتی، شخصیت کودک به طور مستقیم تحت تاثیر رفتارهای واقعی والدین و در جریان تعامل با آنها شکل می گیرد و رشد سالم شخصیت و موفقیت در زمینه های متعدد زندگی، متاثر از الگوهای ارتباطی حاکم بر محیط خانواده است ( غنی آبادی، 1378 :94 .( آنچه والدین باید مورد توجه قرار دهند را می توان در دو بخش ذکر کرد: 1 -توجه به عوامل شخصیت ساز و توجه و آگاهی نسبت به آنچه که باید برای فرزندان خود فراهم کند و آنچه باید به آنها آموزش دهند و 2 -شناخت خصوصیات جسمی- روانی فرزندان در دوره های مختلف زندگی تا در مورد فرزند برنامه ی آموزنده ای تنظیم کنند.این نوشتار بر آن است تا راهکارهای تربیت دینی کودک را به مربیان طفل، یعنی پدر و مادر بیاموزد. ازاین رو، می کوشیم تا رهنمودهایی در زمینه تعلیم و تربیت دینی کودکان ارایه دهیم

شخصیت,تربیت,اصلاح ,قاطعیت,اموزش , سازندگی ,پرورش