فاطمه نارنجی ثانی - استادیار گروه مدیریت آموزشی دانشگاه تهران
وحید عباسی - دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی دانشگاه تهران

شبکههای اجتماعی مجازی با توجه به کارکردهای متنوعشان برای ترویج سبک زندگی مبتنی بر اینترنت، مورد استقبال قرار گرفتهاند. در این رسانه اجتماعی نوین، رسانه دیگر مالک مخاطبان نیست، محدویت زمانو مکان وجود ندارد، متن، صوت و تصویر در دسترس همگان قرار گرفته است و برقراری ارتباط میتواند با کارهای روزانه عجین شود. در این میان جوانان بیش از همه، این رسانه اجتماعی را در زندگی خود به کارگرفتهاند. از اینرو هدف از تحقیق حاضر بررسی اینگونه از ابزارهای ارتباطی و تاثیر آنها بر روی سبک زندگی جوانان شهرهمدان میباشد روش تحقیق در این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی-پیمایشی میباشد که به روش میدانی انجام شدهاست. در این پژوهش برای ارزیابی اثر متغیرهای مستقل (شبکههای اجتماعی مجازی) بر متغیر وابسته (سبک زندگی جوانان با مولفههای: پوشش، نوع تغذیه، الگوی ازدواج و اوقات فراغت) از پرسشنامه شکاری و حاجیانی (1393 (استفاده شدهاست. روایی این پرسشنامه به وسیله 10 تن ازاساتید دانشگاه تایید شده و همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 0.93 (میباشد. جامعه آماری در این پژوهش را کلیه دانشآموزان پایه دهم دبیرستانهای ناحیه یک شهر همدان (285=N (تشکیل میدهند نمونه اماری در این پژوهش n=160 میباشد که به روش تصادفی در دسترس انتخاب شده است داده های این پژوهش با استفاده از آزمون پارامتری من ویتنی و T-test در نرم افزار spss مورد بررسی قرار گرفت و نتایج تحلیل نشان داد که عضویت در شبکههای مجازی نه به لحاظ مدت آن و نه به لحاظ شدت فعالیت در آن زمینهساز شکلگیری سبک ویژهای از زندگی نبوده است و بدین ترتیب فرضیات این پژوهش رد شده و عدم رابطهی مستقیم میان عضویت در شبکههای اجتماعی و سبک زندگی متمایز اثبات میشود.

سبک زندگی، شبکههای مجازی، جوانان شهر همدان، دانشآموزان پایه دهم دبیرستانهای ناحیه یک شهر همدان