سیدمسعود دهقان منشادی - دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نایین
الهام فروزنده - دکتری روانشناسی، هیات علمی گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نایین

مقدمه: هدف پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای فرزند پروری مثبت بر خودکارآمدی والدگری زنان سرپرست خانوار شهر خرم آباد بود.روش: این پژوهش از نوع نیمه تجربی (پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار شهر خرم آباد در سال 1394 بود که از بین آنها 30 نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (15 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. مداخله آموزشی بر اساس بسته آموزشی مهارت فرزند پروری مثبت ساندرز به مدت هشت جلسه برای گروه آزمایش (هر جلسه 45 دقیقه به مدت دو ماه) اعمال شد. از پرسشنامه خودکارآمدی والدگری دومکا و همکاران (1996 (به عنوان پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. دادههای پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره در نرمافزار SPSS نسخه 19 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.نتایج: براساس یافتهها، مهارتهای فرزند پروری مثبت بر خودکارآمدی والدگری تاثیر دارد.بحث و نتیجهگیری: به نظر میرسد که میتوان آموزش فرزند پروری مثبت را به عنوان روش انتخابی افزایش خودکارآمدی والدگری زنان به کار برد.

فرزند پروری مثبت، خودکارآمدی والدگری، زنان سرپرست خانوار