مهسا طاهریان - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی )نویسنده مسیول
محمد محمدی پور - دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه علوم و تحقیقات قوچان، قوچان، ایران
علیرضا رجایی - دکترای روانشناسی عمومی، دانشگاه علوم و تحقیقات تربت جام، تربت جام، ایران
سمانه صدیقی خویدک - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم و تحقیقات تربت جام، تربت جام، ایران

مقدمه: بررسی عوامل موثر مانند کاهش همکاری، رابطه جنسی، رابطه با فرزند، واکنش های هیجانی و غیره درتعارض زناشویی از این جهت حایز اهمیت است که تعارض فرد از زندگی زناشویی بخش مهمی از سلامت فردی محسوب می گردد. بدین جهت پرداختن به مسایل زوجین به عنوان یکی از ضرورت های پژوهشی مطرح است.. هدف:هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بخشش درمانی بر مولفه های تعارض زناشویی شهر کاشمر بود.روش: جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی زوجین شهر کاشمر که در بهار سال 1394 به مراکز مشاوره مراجعه کرده اند، بود. از طریق روش نمونه در دسترس 24 زن و شوهر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند که پس از بررسی ملاک های ورود به پژوهش به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه تجدید نظر شده تعارضات زناشویی در پژوهش حاضر مورد بررسی قرار گرفت. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه تحت آموزش گروهی قرار گرفتند و برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت.نتایج: پس از اجرای پس آزمون نتایج مورد تحلیل آماری قرار گرفت که نتایج نشان دهنده معنادار بودند آموزش های ارایه شده بر بهبود تعارض زناشویی در بین زوجین گروه آزمایش بود. نتیجه گیری: بیانگر این هستند که مداخله مشاوره ای مبتنی بر بخشش می تواند به زوج های متعارض در بهبود زندگی زناشویی کمک کند که این موجب بهبود کیفیت ارتباط و در نتیجه تعارضات زناشویی می شود.پس شایسته است در کار با زوجین به این رویکرد توجه ویژه ای شود.

بخشش درمانی، مولفه های تعارض