جواد احمدی اقدم
محمدعلی صمدی
حسین بابایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر نقاشی درمانی بر اختلال نقص توجه دانش آموزان ابتدایی مدارس عادی ناحیه 3 تبریز صورت گرفت . این پژوهش از نوع شبه تجربی، با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است . جامعه آماری آن عبارت است از کلیه ی 121دانش آموز5دارای اختلال نقص توجه بیش فعالی در مدارس ابتدایی عادی آموزش و پرورش ناحیه 3 تبریز که توسط روانپزشک ADHD تشخیص داده شده و در پرونده سنجش سلامت آنها درج گردیده است .نمونه آماری 10 دانش آموز دارای اختلال ADHD بودند که پس از همتا سازی، به طور تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پکیج آموزشی درمانی نقاشی به مدت 12 جلسه ی 40 دقیقه ای برروی دانش آموزان گروه آزمایش اجرا شد .قبل از اجرا گروههای آزمایش و کنترل از نظر میزان ADHD ، توسط والدین مورد ارزیابی قرار گرفتند .برای گردآوری داده ها از پرسشنامه علایم مرضی کودکان (4-CIS(فرم ارزیابی والدین استفاده شد . داده ها به کمک شاخص های آمارتوصیفی و آزمون ANCOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .نتایج یافته ها حاکی از این بود که نقاشی درمانی در کاهش شدت نشانه های نقص توجه با توجه به ارزیابی والدین، موثر بوده است.

نقاشی درمانی ، اختلال نقص توجه ، ارزیابی والدین، دانش آموزان ابتدایی